Dit is een scheur in een of meerdere pezen van de schouderspieren rondom het schoudergewricht. Indien een pees volledig afgescheurd is van het bot, spreekt men van een volledige dikte scheur. Indien een pees gedeeltelijk afgescheurd is van het bot, spreekt men van een partiële dikte scheur.
De scheuren kunnen ontstaan als gevolg van een chronische slijtage of als gevolg van een acuut trauma (bijvoorbeeld een val). Bij scheur van één of twee van de 4 pezen kan er krachtsverlies en pijn optreden. De arm behoudt soms wel zijn functie, omdat de andere nog intacte pezen dit overnemen.
De voornaamste klachten zijn een combinatie van pijn en krachtsverlies. De pijn is gelegen in de bovenarm en is meestal aanwezig tijdens snelle bewegingen van de schouder.
Eveneens kan ’s avonds en ’s nachts de pijn aanwezig zijn. Het zijn meestal de bewegingen naar buiten en naar boven die met minder kracht uitgevoerd kunnen worden.
Om te begrijpen wat een rotatorcuff scheur is, moeten we eerst basiskennis hebben over het schoudergewricht. Het schoudergewricht bestaat uit de bovenarm en het schouderblad. De schouderkop bevindt zich aan de kant van de bovenarm en de schouderkom aan de kant van het schouderblad.
Om het gewricht heen ligt het gewrichtskapsel. Dit kapsel zorgt voor stabiliteit van het gewricht. Om het kapsel heen lopen pezen en spieren. Elke spier heeft een pees die vast zit aan het bot van de schouderkop. De pezen tezamen vormen de ‘rotatorcuff’.
Rondom de kop van de bovenarm liggen, als een manchet, vier pezen die samen de rotator cuff vormen. Eén vooraan (de subscapularispees), twee bovenaan (de supraspinatuspees en de infraspinatuspees) en één achteraan (de teres minorpees).
De pezen van de rotatorcuff zorgen voor draaibewegingen in de schouder. Eén van de belangrijkste functies is echter dat de pezen zorgen voor stabiliteit van het schoudergewricht.
Zo zorgen de bovenste twee pezen er onder andere voor dat de kop van de bovenarm tegen de kom van het schouderblad gehouden wordt bij het opheffen van de arm. Door de vorm van het schouderblad is de ruimte die de spieren en pezen hebben om te bewegen echter niet erg groot.
Er zijn verschillende factoren zoals uw leeftijd, duur van de klachten, de oorzaak van de scheur en uw beroepsactiviteiten die meespelen bij de keuze voor de behandeling..
De conservatieve behandeling zal vooral gebaseerd zijn op het doen verdwijnen van de bijkomende ontsteking en het terugwinnen van de beweeglijkheid en de kracht van de andere pezen en spieren. Dit kan in combinatie met pijnmedicatie en/of onstekingsremmers.
Indien de conservatieve behandelingen niet of onvoldoende helpen, of wanneer het gaat om een acute rotator cuff scheur, zal gekozen worden voor een operatieve behandeling. Hierbij wordt de pees terug gehecht op de oorspronkelijke plaats.
Dit gebeurt door middel van een klassieke hechting met draad of door middel van beenankers met draad. Soms kan het niet meer gehecht worden, omdat de pees zelf te veel is teruggetrokken of van onvoldoende kwaliteit is.
In dat geval zal worden gekozen voor het schoonmaken van de schouder waarbij het ontstekingsweefsel wordt weggenomen. Beide vermelde ingrepen kunnen arthroscopisch (kijkoperatie) of open uitgevoerd worden, afhankelijk van het type scheur, door een orthopeed.
De revalidatie hangt af van de gekozen ingreep. In het geval van de klassieke rotator cuff hechting dient de hechting 6 weken beschermd te worden door de schouder te immobiliseren.
Dit gebeurt in een doek die de schouder tegen het lichaam houdt (adductieverband) of een verband die zorgt dat uw arm op een kussen ligt en de schouder niet belast (abductieverband).
In die periode zal de fysiotherapeut de schouder bewegen, zonder dat u meehelpt. Na 6 weken mag u zelf de schouder actief bewegen, maar nog niet belasten. Na 3 maanden krijgt u ook spierversterkende oefeningen en mag u belast bewegen.
In het geval van het schoonmaken van de schouder, zonder dat de pees gehecht wordt mag u wel onmiddellijk bewegen. Wat ook de gekozen techniek is, de revalidatie is langdurig en varieert van 3 tot 6 maanden.
Elke chirurgische ingreep brengt mogelijke complicaties met zich mee:
