Een achillespees ontsteking, tendinose of de tendinopathie bevindt zich aan de achterzijde van de voet en hak meestal 3 cm boven uw hielbeen. Op deze pagina spreken we met name over een ontsteking al is deze benaming niet meer actueel, beter kunnen we tendinose gebruiken.
Bij een achillespees ontsteking of tendinose zit het probleem in de pees zelf of bij de aanhechting ervan op het hielbeen, maar soms ook in het buitenste deel van de pees, het paratenon. Dit kan ook voorkomen samen met een slijmbeursirritatie.
Vaak is de pijn met één vinger aan te wijzen. Kunt u dit niet of verplaatst de pijn zich steeds, dan is het waarschijnlijk geen peesontsteking of tendinopathie van uw achillespees, maar een ander probleem. Wij kennen er wel een stuk of 15.
De achillespees verbindt de kuitspier met uw hak. Het is de sterkste pees van het lichaam. Dit is maar goed ook, want tijdens het lopen, hardlopen, traplopen en springen krijgt de pees flinke krachten te verduren. Soms wel tot 5 maal het eigen lichaamsgewicht.
Er wordt een onderscheid gemaakt tussen een tendinopathie van het middengedeelte van de pees, en een tendinopathie van de aanhechting van de pees op het hielbeen.
Het blijkt, dat wanneer het middengedeelte van de pees is aangedaan, de klachten sneller verholpen kunnen worden dan wanneer het probleem bij de aanhechting zit.
Dit heeft onder andere te maken met compressie en drukkrachten die op de pees komen rondom de hak. Soms is naast de achillespees ook de slijmbeurs tussen uw hak en de achillespees geïrriteerd, herstel is dan nog uitdagender voor ons, maar zeker ook voor u.
De klachten ontstaan over het algemeen geleidelijk nadat de pees gedurende langere tijd ongewoon belast is. Dit hoeft geen hele zware belasting te zijn, maar kan ook lichte langdurige belasting zijn.
Met name hardlopers of andere duursporters hebben een verhoogde kans op het ontwikkelen van een achillespees blessure. Maar ook een langere tijd niks doen kan peesproblemen opleveren. Een pees vindt verandering gewoon niet zo prettig.
Andere factoren die mogelijk bijdragen aan het ontstaan van de klachten zijn:
Maar ook veranderingen die tijdens de overgang plaats vinden of andere hormonale schommelingen kunnen klachten in pezen verergeren. Daarnaast is bijvoorbeeld diabetes mellitus een factor die kan bijdragen aan peesproblemen, of het gebruik van medicatie zoals statines.
In eerste instantie gaan we op zoek naar de oorzaak van de pijn. In en rondom de achillespees kunnen wel 15 klachten voorkomen. Dit hoeft zeker niet altijd een peesblessure te zijn.
Als we de oorzaak van uw pijn hebben kunnen achterhalen maken wij een behandelplan dat speciaal is voor uw situatie. (Aftemmen van belasting, rust, de juiste training en de uitvoering hiervan zijn zeer belangrijk).
Zo is het voor een sporter veel belangrijker om een sterke achillespees te krijgen voordat hij weer zijn sport gaat beoefenen. Maar voor een wat ouder persoon die niet aan sport doet is dit veel minder belangrijk.
Gestructureerd de juiste oefeningen doen helpt u sneller van de pijn af. Voor het gemak hebben we een speciaal oefenprogramma ontwikkelt, die ook thuis gedaan kan worden.
Onze fysiotherapeut Jelmer legt hierin precies uit welke oefeningen uw pijn verminderen en hoe u ze goed uitvoert. Ons online programma scheelt u reistijd. En het is veel goedkoper dan een reeks behandelingen bij de fysiotherapeut.
Het is een investering van maar eenmalig 29,99. Bovendien kunt u na aanmelding, direct starten met de eerste oefeningen. Voorkom een langer hetsel.
Bij achillespees tendinopathie toonde Silbernagel (2007) aan dat blijven hardlopen niet altijd een negatief effect heeft op het herstel, zolang hardlopers de pijn niet boven de 5 op 10 lieten stijgen (waarbij 0 geen pijn is en 10 de ergst mogelijke pijn is) en de symptomen moeten de volgende ochtend verdwenen zijn.
De studie omvatte alleen achillespees tendinopathie en alleen mensen die nog niet langer dan 2 maanden klachten hadden. Elke terugkeer naar hardlopen moet geleidelijk gebeuren en heuvelwerk en/of snelheidswerk moet worden vermeden.
Bij de diagnose maken wij ook gebruik van echografie. Helaas is met echografie niet altijd de juiste diagnose te stellen in het geval de achillespees ontsteking. Zo kan een dikke pees pijnvrij zijn en een dunnen pees kampen met forse ontsteking.
Voor ons is het belangrijk om te achterhalen van welke 15 problemen in en rondom uw achillespees u last heeft. Echodiagnostiek kan daarbij aan bijdragen.
Veel van onze medewerkers volgen Jill Cook aandachtig, dit is een Australische onderzoeker die zich compleet heeft toegelegd peesproblematiek van met name het onderbeen. We brengen haar bevindingen mee naar de de dagelijkse praktijk.
Ter voorkoming of genezing kan een zooltje geadviseerd worden. Dit om de stand van het hielbeen tov de achillespees te veranderen.
Soms adviseren wij een zool van wel 5 cm hoog. Afhankelijk van de plek van de tendinopathie. Maar met alleen een zooltje bent u er nog niet, het kan de provocatie van uw achillespees wel verminderen.
Wij raden u af om een sok aan te schaffen die uw pees op rek brengt. Zeker als u niet precies weet waar uw probleem vandaan komt. Mogelijk maakt zo’n sok uw probleem alleen maar erger. Zonde van uw geld.
Het dragen van een bandage om uw achillespees weer normaal of pijnvrij te krijgen bij een tendinopathie zal u niet ver brengen op de lange termijn. Na en operatie van uw achillespees adviseren wij u wel om een bandage te dragen.
Wij raden het af om iedere pees te masseren. Het masseren van een pees heeft geen zin er ook dit werkt averechts. Op onze pagina over peesontstekingen kan u nog veel meer tips lezen, over wat u wel en juist niet moet doen.
Van de 1000 patiënten die een huisarts raadplegen hebben er 2 tot 3 een achillespeesblessure. Ongeveer 8% van de amateur hardlopers heeft last van deze blessure en bij professionele hardlopers is het risico dat ze eens in hun hardloopcarrière te maken krijgen met een achillespeesblessure hoger dan 50%.
Deze blessure komt niet zo vaak voor bij voetballers, maar het is wel één van de blessures die voor de meest langdurige uitval zorgt.
Mannen en vrouwen tussen de 30 en 60 jaar lopen het grootste risico op. Sowieso is deze groep het vaakst getroffen door een peesblessure.
1: Pijn, stijfheid en vermoeidheid na het sporten. Deze klachten verdwijnen na enkele uren. In dit stadium van de blessure is er slechts sprake van drukpijn, een stijf en/of licht zeurend pijngevoel na een zware training, gepaard met stijfheid de ochtend daarna.
Bij aanzetten, sprinten, heuvel op lopen en trainen op een harde ondergrond zijn de klachten het eerst voelbaar. Met 3 weken wat rustiger aandoen kan een hoop leed voorkomen worden.
2: Bij het begin van het sporten treedt pijn op die na een poosje verdwijnt en op het einde terugkomt. Na afloop is de achillespees pijnlijk en stijf. Dit is ook nog de volgende ochtend merkbaar. Ook hier zal wat gas terug genomen moeten worden maar wel in combinatie met de juiste krachttraining.
3: Pijn tijdens en na het sporten, zowel overdag als “s nachts. De klachten belemmeren ook de dagelijkse bezigheden. De pijn verdwijnt pas na een steeds langere periode van rust. Aanpassing van het sportschema met krachttraining.
4: Hetzelfde als stadium 3, maar nu wordt het sporten belemmerd door de pijn. Het is niet langer mogelijk om voluit te gaan. De loopafstand moet worden ingekort en het tempo moet omlaag. Rusten met de normale sportactiviteit en een intensief krachttrainingsprogramma is aanbevolen.
5: Veel pijn, ook als de pees niet wordt belast. Een lange rustperiode in combinatie met een zeer intensief krachttrainingsprotocol zal nog uitkomst kunnen bieden. Genezing zal maanden of nog veel langer duren. Voor sommigen is het sporten op oud niveau helaas afgelopen.
Een achillespeesblessure kan ook acuut optreden, met name bij explosieve inspanning. Dan is, naast pijn, vaak een knisperend gevoel waarneembaar. Als er sprake is van een (gedeeltelijke) scheur of ruptuur van de pees, dan is vaak een ‘deuk’ zichtbaar.
Wat u voelt, is een acute pijnscheut en vaak is ook een harde knal hoorbaar. De symptomen lijken op een zweepslag, maar dan in de achillespees.
Afhankelijk van de grootte van de scheur is lopen niet mogelijk, vooral niet op de tenen. De eerste dagen na een ruptuur is er sprake van een forse zwelling en bloeduitstorting.
Bij twijfel kan een echografie uitkomst bieden om de juiste diagnose te stellen. Vreemd genoeg wordt in één op de vier gevallen niet de juiste diagnose gesteld.
Achillespeesblessures komen vaak voor bij lopers met een hol- en/of knikvoet. Een knikvoet heeft de neiging om in de steunfase overmatig naar binnen te kantelen. Daardoor vinden er zijwaartse trekkrachten plaats, waar de pees niet goed tegen kan.
Een holvoet geeft een relatieve verkorting van de pees en kuitspier, omdat het hielbeen in de lengterichting aan de achterkant naar beneden gekanteld is. Ook sporters met zwakke enkels lopen een verhoogd risico.
Andere oorzaken kunnen zijn:
Is er sprake van een ruptuur, dan is een operatie meestal onvermijdelijk. Na zes tot acht weken mag het gips worden verwijderd en moet er flink worden geoefend.
Wij zullen ons vooral richten op het beweeglijk houden van het enkelgewricht, het voorkomen van verkorting van de kuitspier en het vergroten van de spierkracht van de kuitspier.
Na ongeveer drie maanden mag heel voorzichtig begonnen worden met wat loop en krachttraining. In sommige gevallen wordt niet geopereerd. Het gekwetste onderbeen gaat wel voor zes tot acht weken in het gips.
Het risico is dan aanwezig dat de pees opnieuw scheurt. Een voorzichtige opbouw van de training onder begeleiding van ons is raadzaam.
Nee, wij raden u af om rekoefeningen te doen.
Men spreek van een chronische tendinopathie wanneer dit al langer aanwezig is.
Ja, die kunnen zinvol zijn tenzij ze op de juiste manier worden uitgevoerd.
Een bult of verdikking hoeft niet perse een tendinopathie te betekenen.
Tapen zal u niet van de tendinopathie afhelpen. Mogelijk verlicht het wel de pijn.
