Een scherpe pijn in de scheenbenen, tijdens het sporten, wandelen of juist na activiteit. Blazen de onderbenen helemaal op bij rennen? Waarschijnlijk heeft u wat problemen in het onderbeen of benen.
Er zijn meerdere oorzaken voor scheenbeen pijn.
Shin Splint is een blessures door overbelasting en is een scheenbeenirritatie. De meest voorkomende plaats is zo een 8 centimeter boven de binnenenkel tegen het scheenbeen aan.
Deze klacht ontstaat, doordat er voortdurend met grote kracht aan de spier word getrokken, die zich op die plaats aan het scheenbeen hecht (achterste scheenbeenspier).
Tijdens het hardlopen komt er grote kracht op de plaats waar deze spier zich aan het scheenbeen hecht. Die plek kan zeer pijnlijk zijn. Als het erger word dan gaat het zelfs ontsteken.
De voornaamste klacht is een zeurende, stekende pijn aan de binnenzijde van het onderste deel van het scheenbeen. Deze pijn treedt op bij inspanning, maar naarmate de ernst van de blessure toeneemt kan de pijn ook na inspanning of zelfs in rust optreden.
Mediaal tibiaal stress syndroom (MTSS) is één van de meest voorkomende blessures onder lopers en militairen. Ook komt MTSS veel voor onder beoefenaars van sporten waarbij veel wordt gesprongen, bijvoorbeeld volleybal, basketbal en turnen.
Vaak zijn ook de kuitspieren aan de binnenzijde van de kuit stijf en pijnlijk. In de beginfase is de pijn tijdens en na sportbeoefening vaak wel te dragen.
Als er zonder maatregelen te treffen ‘gewoon’ doorgetraind wordt, kan de pijn tijdens lopen en springen dusdanig toenemen dat sporten onmogelijk wordt. In dit stadium zal vaak ook pijn gevoeld worden in het dagelijks leven, bijvoorbeeld bij hard de trap af lopen.
Als de klachten langer aanhouden en de pijn te lang wordt genegeerd waardoor de belasting te lang te hoog blijft kan het scheenbeenvlies gaan ontsteken. Om dan w\van deze klachten af te komen zult u wat meer geduld moeten hebben.
Bij langdurige stress op een bot en dus ook op het scheenbeen kunnen er kleine breukjes ontstaan. Dit noemt men stress fracturen. In dit geval is er ook pijn in rust en is door gaan met sporten geen optie meer.
Een vermoeidheidsbreukje in het bot kan optreden als er te vaak kracht op het bot komt zonder dat het bot de kans krijgt om te herstellen. Een vermoeidheidsbreukje is dus in feite een soort overbelastingsblessure van het bot.
Wordt er echter met een vermoeidheidsbreukje toch door getraind, dan kan een echte botbreuk ontstaan. Meestal is een samenspel van factoren verantwoordelijk voor het ontstaan van dit vermoeidheidsbreukje.
De spieren van het onderbeen zijn in vier groepen verdeeld, ook wel compartimenten genoemd. Iedere groep heeft een stug omringend vlies; de spierfascie. Door overbelasting kan dit vlies te strak om de spieren gaan zitten.
Dit geeft een inspanningsgebonden pijn en gespannen gevoel aan het onderbeen. Bij rust nemen de klachten direct weer af. Het onderbeen heeft spieren verdeeld in vier compartimenten, die op wisselende locaties in het onderbeen klachten kunnen geven.
Deze blessure komt vaak aan beide benen tegelijk voor. In sommige gevallen kan de chirurg een van de compartimenten klieven. Waarbij ze eerste een druk meting verrichten.
Doe een goede warming-up. Loop 5 tot 10 tien minuten rustig in voordat u met het echte werk begint.
Zorg voor een goede trainingsopbouw. Verhoog de intensiteit en de omvang van de trainingen niet te snel. Als u de training wilt uitbouwen, verleng dan eerst de duur van de trainingen en pas later het tempo.
Ook na een blessure- of ziekteperiode moet de training weer (zeer) geleidelijk tot het oude niveau worden opgevoerd. Voorkom eenzijdige (sprongkracht)trainingsvormen.
Vermijd langdurig lopen of springen op een harde ondergrond. Loop en spring liever op een zachte ondergrond (gras, bos).
Voor alle atleten (ook voor lopers) is het belangrijk om over een basisniveau aan kracht (uithoudingsvermogen) te beschikken. Vraag uw trainer om een algemeen spierversterkend oefenprogramma voor u op te stellen. Besteed in ieder geval aandacht aan spierversterking voor de voetspieren, de ‘voetheffers’ en de kuitspieren.
De voetheffers kunt u bijvoorbeeld trainen door een stuk ‘op uw hakken’ te lopen, waarbij u uw voorvoeten zoveel mogelijk omhoog houdt. Spierversterking voor de kuitspieren kan gemakkelijk (ook thuis) worden uitgevoerd.
Probeer met de juiste techniek te lopen, waarbij de voeten recht naar voren wijzen, op de buitenkant van de hak wordt geland en de voet over de binnenzijde van de bal van de voet afgewikkeld wordt.
Draag soepele en goed passende sportschoenen met een schokdempende zool en een goede ondersteuning van de hiel en voetboog. Wanneer de voeten de neiging vertonen bij de afwikkeling te veel naar binnen weg te zakken (overpronatie), gebruik dan schoenen die dat tegengaan.
De cooling-down kan bestaan uit rustig uitlopen en enkele losmakende, ontspannende oefeningen.
Nee, loop niet door met deze klachten maak een afspraak
Sommige mensen hebben minder klachten bij het hardlopen maar het probleem wordt er niet mee verholpen.
