Hierbij is sprake van een te los schoudergewricht. De schouder kan dan bijna of helemaal uit de kom gaan. Het schoudergewricht bestaat uit een kop en een kom. De kop is het ronde uiteinde van de bovenarm. De kom is een uitsparing in het schouderblad, waar de kop in beweegt.
Rondom de kop en de kom ligt een kraakbeen ring (labrum) met gewrichtskapsel en spieren. Het labrum is een bindweefsel rand die zorgt voor verdieping van de kom.
Bij schouderinstabiliteit laat het gewrichtskapsel teveel beweging toe doordat het te lang is geworden om voldoende stevigheid te geven aan het gewricht. Ook kan het labrum los van de kom liggen. Vaak is het mogelijk deze klachten op te vangen met de spieren rondom het schoudergewricht, wanneer deze in goede conditie zijn.
In welke levensfase komt het voor?
Schouderinstabiliteit komt vooral voor bij jongere mensen, omdat deze bijna altijd wordt veroorzaakt door een ongelukkige beweging of val.
Bij mensen van middelbare of oudere leeftijd komt schouderinstabiliteit ook voor. In deze levensfases scheuren echter vaker de pezen dan het labrum en de banden. Een instabiele schouder kan wel het gevolg zijn.
Welke klachten en symptomen kan iemand hebben?
Chronische instabiliteit zorgt voor verschillende klachten en symptomen. Een vaak voorkomende schouder uit de kom is er daar één van.
Een uit de kom schietende schouder gebeurt vaak wanneer de hand boven het hoofd wordt gehouden, zoals bijvoorbeeld bij gooien.
Het geeft een acute schouderpijn, alsof er iets verschuift in de schouder. Wanneer de schouder uit de kom is geweest kan de schouder zó los worden dat het steeds vaker optreed.
Het uit de kom gaan van de schouder wordt vaak veroorzaakt door een val of een ongeluk. Het gewrichtskapsel en de banden kunnen bij een val of ongeluk scheuren en te lang worden. Wanneer banden uitrekken zijn ze te los geworden en bieden ze niet genoeg stevigheid meer.
De kraakbeenrand rondom de kom van de schouder (labrum) is vaak ook losgescheurd. Het labrum zorgt ervoor dat de kop ten opzichte van de kom mooi blijft staan. Na een val of ongeluk is dit verstoord.
Wanneer de instabiele schouder wordt veroorzaakt door een scheur in de kraakbeenrand onder het midden van de kom dan heet dit een Bankart laesie
Ook de spieren spelen een belangrijke rol bij de stabiliteit van de schouder. Wanneer de arm niet gebruikt wordt, worden de spieren in de arm niet gebruikt. De spierkracht neemt hierdoor af.
De stabiliteit van het gewricht kan hierdoor (blijvend) verstoord raken, waardoor de kans dat de schouder opnieuw uit de kom raakt groter wordt.
Sommige mensen hebben vanaf de geboorte aanleg voor slappe banden en kapsels, hierdoor is er steeds speling in het gewricht wat de kans op een schouder uit de kom vergroot.
Daarnaast lopen mensen met aandoeningen zoals het Ehlers Danlos syndroom een groter risico op een instabiele schouder.
Het syndroom van Ehlers Danlos is een aandoening van het bindweefsel. Het bindweefsel speelt een belangrijke rol bij de stevigheid van gewrichten, een aantasting van het bindweefsel tast de stevigheid van de gewrichten aan. Ook mensen die hypermobiel zijn lopen een groter risico op een instabiele schouder.
Bij hypermobiele mensen hebben de gewrichtsbanden en het gewrichtskapsel meer elasticiteit. Hierdoor kan de schouder makkelijker uit de kom schieten.
Nadat de diagnose is gesteld bepaalt de orthopedisch chirurg, in overleg met u en de fysiotherapeut, de meest effectieve behandeling. Vaak is de eerste stap een niet-operatieve (conservatieve) behandeling.
Medicatie
Kort na een luxatie (schouder uit de kom) kan de schouder pijnlijk zijn. Het eerste doel is om u van de pijn af te helpen. Daarvoor moet u relatieve rust houden en ontstekingsremmende medicijnen gebruiken, zoals Ibuprofen, Diclofenac of Meloxicam.
Fysiotherapie
Bijna altijd wordt er eerst fysiotherapie voorgeschreven voor het versterken van de schouderspieren en het verbeteren van de houding, bij voorkeur door een speciaal opgeleide schouderfysiotherapeut.
Van de fysiotherapeut leert u vaardigheden om het risico op een luxatie te verminderen en de schouderspieren te versterken. De meeste mensen kunnen na deze therapie hun dagelijkse activiteiten uitvoeren zonder schouderpijn.
Voor de operatie
Indien de conservatieve behandeling onvoldoende succesvol is gebleken dan kan een operatieve behandeling worden overwogen. Er zijn verschillende operaties ontwikkeld om de schouder te stabiliseren.
De meest gebruikte methode voor het operatief stabiliseren van de schouder is de Bankart repair. Deze operatie wordt in principe uitgevoerd via een kijkoperatie.
Hierbij maakt uw orthopedisch chirurg twee à drie steekgaatjes van een centimeter, waardoor hij een kijkbuisje en hulpinstrumenten kan inbrengen. Hiermee wordt het totale schoudergewricht bekeken.
Via de steekgaatjes worden botankers met hechtdraden eraan naar binnen gebracht. Met de hechtingen aan de ankers wordt het labrum vastgezet en het kapsel op de juiste lengte gebracht.
