Het bot van de bovenarm wordt verbonden met de ellepijp door middel van de binnenband. Deze band zorgt voor zijwaartse stabiliteit tijdens bovenhandse sportactiviteiten. Vooral bij sporten als tennis, softbal of handbal, waarbij veel bovenhands geworpen of bewogen wordt komt overbelasting van deze band voor.
Deze blessure kenmerkt zich door een instabiel gevoel aan de binnenkant van de elleboog. Daarnaast voel je pijn bij bovenhandse bewegingen.
De meeste elleboogblessures ontstaan door overbelasting. Dit kan zijn door veelvoudig dezelfde beweging te doen, te veel belasting, verkeerde techniek of ongeschikt materiaal. Er ontstaat een brandend gevoel rondom het gewricht en tijdens het belasten wordt deze pijn erger. In de meeste gevallen van overbelasting is er geen sprake van een zwelling of bloeduitstorting.
Elleboogblessures kunnen ook accuut ontstaan. Acute blessures worden veroorzaakt door een val of klap, in de vorm van een kneuzing of overstrekking. Bij een accute elleboogblessure is er vaak een zwelling en/of bloeduitstorting te zien.
De elleboog bevat twee gewrichten die samen het ellebooggewricht vormen. Dankzij deze twee gewrichten kan de elleboog buigen en strekken en kunnen we onze onderarm draaien. In de onderarm bevinden zich twee botten; de ellepijp en het spaakbeen. De binnenband van de elleboog verbindt het bot van de bovenarm met de ellepijp.
Verschillende structuren rondom de elleboog geven stabiliteit en sturing aan het gewricht tijdens bewegingen. De stabiliteit van het ellebooggewricht wordt voor 50% uit de botstructuren zelf gehaald. De overgebleven stabiliteit wordt door het gewrichtskapsel, de binnenband en de buitenband verzorgd.
De binnenband wordt door medici ook wel het ulnaire collaterale ligament genoemd. De band bestaat uit 3 kleinere bundels die voor de zijwaartse stabiliteit zorgen aan de binnenkant van de elleboog. Voornamelijk tijdens werpbewegingen of andere bovenhandse sportactiviteiten zorgt de band voor stabiliteit.
Met name wanneer de binnenband te veelvuldig of te zwaar belast wordt, ontstaan er pijnklachten aan de binnenzijde van de elleboog. Men noemt de blessure daarom ook weleens het overbelastingssyndroom van de elleboog.
Binnenbandletsel is vaak het resultaat van herhaaldelijk bovenhands werpen. De blessure is daarom klassiek voor honkbalspelers, maar ook bij andere bovenhandse sporten komt het voor. Bijvoorbeeld bij tennis, softbal en handbal.
Voornamelijk een verkeerde techniek, verminderde lenigheid en te snelle trainingsopbouw kunnen oorzaken zijn voor overbelasting.
Door veelvuldig te werpen kan de band te slap worden wat instabiliteit in het ellebooggewricht geeft. Ook wanneer de elleboog in de laatste fase van de worp wordt gestrekt, ontstaan er enorme krachten op de binnenzijde en achterzijde van de elleboog.
Een te slappe binnenband en niet adequaat handelen kan inklemming van weefsel aan de achterzijde van de elleboog tot gevolg hebben. Dit wordt een impingement genoemd.
Klachten aan de binnenzijde van de elleboog kunnen zowel geleidelijk als acuut ontstaan. Wanneer de klachten acuut ontstaan wordt er meestal een knap in de elleboog gevoeld. Er is dan direct veel pijn en verder sporten is dan niet meer mogelijk.
Het belangrijkste symptoom is pijn aan de binnenzijde van de elleboog. Daarnaast hebben bovenhandse sporters vaak klachten tijdens een bepaald traject van een bovenhandse beweging. Bijvoorbeeld tijdens het werpen of serveren bij tennis.
Na langere tijd van instabiliteit kan er ook pijn optreden tijdens het strekken van de elleboog. Deze pijn wordt dan vaak als erg pijnlijk en scherp ervaren en wordt meestal veroorzaakt door inklemming.
Naast pijn kunnen ook zwelling en verkleuring optreden aan de binnenkant van de elleboog. Voornamelijk bij acuut letsel is de zwelling en verkleuring duidelijk aanwezig.
De fysiotherapeut stelt de diagnose aan de hand van een vraaggesprek en een lichamelijk onderzoek. Het lichamelijk onderzoek is er voornamelijk op gericht te kijken of er instabiliteit is van de gewrichtsbanden aan de binnenzijde van de elleboog.
Bij acuut letsel of extreme laxiteit wordt meestal beeldvormend onderzoek gedaan om te bekijken of er een scheur of andere problematiek aanwezig is in de elleboog.
De behandeling bestaat in eerste instantie uit rust om de band weer te laten herstellen. Door middel van oefentherapie en handfysiotherapie zal de belastbaarheid van de elleboog vervolgens verhoogd worden.
Daarnaast wordt er gekeken naar de juiste techniek. Deze wordt eventueel verbeterd door functioneel te trainen. Deze functionele training vormt een geleidelijke opbouw voor de terugkeer naar het sporten. Tijdens de therapie wordt de patiënt geadviseerd over de juiste manier van trainingsopbouw zodat herhaling van de blessure in de toekomst voorkomen kan worden.
Heeft u last van uw elleboog en wilt u graag weten wat er aan de hand is, dan kunt u op alle locaties terecht voor een goede diagnose. Te lang wachten kan de klacht verergeren.
