De golferselleboog (of golfarm) is, net als de tenniselleboog, een blessure die ontstaat door overbelasting én die in de meeste gevallen ontstaat bij mensen die niet aan golf doen. Deze blessure wordt veroorzaakt door overbelasting van de buigspieren of door activiteiten waarbij een grote knijpkracht nodig is.
Waar je bij de tenniselleboog last krijgt aan de buitenzijde van de elleboog, ervaar je de pijn bij de golferselleboog aan de binnenzijde, niet te verwarren met binnenband letsel.
De term golfarm (of golfelleboog) is een misleidende naam omdat slechts een klein deel van de mensen met een golfarm ook daadwerkelijk golft.
De klachten ontstaan vaak geleidelijk. De golfarm kan zich ontwikkelen bij activiteiten waarbij men dagelijks frequent en langdurig de onderarm flexoren moet aanspannen. Dit gebeurt bijvoorbeeld bij het werken met gereedschap dat de hele dag vastgehouden moet worden en bij het golfen. Ook klimmers lopen een verhoogd risico.
Stekende of zeurende pijn aan binnenzijde van de elleboog, ter hoogte van het mediale epicondyl (dit is de harde knobbel aan de binnenkant van de elleboog).Pijn bij het maken van een krachtige vuist (met gestrekte ellebogen).Onderhands iets tillen wekt de pijn op. Druk op de binnenzijde van de elleboog kan de klachten provoceren.Soms is er uitstralende pijn over de onderarm.De klachten kunnen ook in rust optreden.
De klachten schommelen gedurende de aandoening vaak op en neer in fasen van veel klachten en fasen van weinig klachten.
Er zijn verschillende behandelingen mogelijk bij een golfarm.
Wilt u weten en testen of u een golfarm heeft? Dan bied de volgende golfarm test uitkomst:
De golfarm wordt gerangschikt als een overbelastingsaandoening van de spieren die de onderarm die de pols doet buigen (flexoren). Deze spieren (flexoren) komen samen in een pees die zich aanhecht aan de binnenzijde van de elleboog.
