U heeft wellicht weleens van een frozen shoulder behandeling gehoord en zich afgevraagd wat zo’n bevroren schouder nu is. Misschien heeft u zelf ervaring met deze aandoening, of kent u iemand in uw omgeving.
Hieronder leest u wat de aandoening inhoudt, hoe de behandeling verloopt en wat de oorzaken van deze aandoening kunnen zijn.
Het gaat om een veel voorkomende en complexe musculoskeletale aandoening. Het heeft een paar andere namen, waaronder: adhesieve capsulitis, scapulo-humerale periartritis, periartritis, pericapsulitis, stijve schouder en obliteratieve bursitis.
In tegenstelling tot de huidige aanbevelingen kan deze aandoening effectief worden behandeld met manuele therapie, dry needling, intensieve oefentherapie en Injecties, eventueel gecombineerd met PNE.
Het vriesstadium kan 2-9 maanden duren. Het is de pijnoverheersende fase met toenemende pijnniveaus en progressieve verstijving van het gewricht. Mensen klagen vaak over pijn die ’s nachts meer aanwezig is en hun slaap verstoort, maar ze voelen zich overdag meestal beter.
De pijn wordt vaak diep in het schoudergewricht gevoeld en straalt langs de voorkant van hun biceps uit. Er kan ook pijn zijn tussen de schouderbladen of in de nek. Pijnstillers zoals pijnstillers en ontstekingsremmers hebben, indien aanwezig, een beperkt effect.
Het bevroren stadium kan 4 – 12 maanden duren en is de overheersende stijfheidsfase. Dit is waar de pijn geleidelijk afneemt, maar de stijfheid blijft bestaan met een aanzienlijke beperking van het bewegingsbereik. Tijdens deze fase kunnen behandelingen worden toegepast om de spanning te verminderen en het kapsel aan te moedigen zich uit te rekken.
Dit is wanneer de schouder begint te ontdooien. Ongeveer na 12-42 maanden . Dit is de vrijheidsfase, waar er een verbetering is in bewegingsbereik met vermindering van de stijfheid. Hier gaat men terug naar de normale functie en kan de schouder weer gebruikt worden waarvoor hij is gemaakt.
Het bot van uw bovenarm zit via een zogenaamde kop vast aan de kom van het schouderblad. Die kop past perfect in de kom, maar om te voorkomen dat hij er zomaar uit valt, zit er een zogenaamd kapsel om het gewricht heen.
Dat kapsel houdt de botten op hun plaats. Wanneer het kapsel ontstoken raakt (en dat kan allerlei oorzaken hebben), kan het gewricht pijnlijk en stram worden.
Het gewrichtskapsel is vanwege de ontsteking ernstig in zijn elasticiteit aangetast, wat tot gevolg heeft dat u de schouder amper kan bewegen. Zelfs een normaal zo eenvoudige beweging als even de arm opzij bewegen, is opeens pijnlijk en soms bijna niet mogelijk.
U hoeft overigens niet altijd last te hebben van pijn. Het hoofdsymptoom is namelijk het beperkt kunnen bewegen van de schouder en niet pijn in het gewricht.
Wanneer het kapsel kleiner is geworden maar nog altijd even zwaar als eerst wordt belast, is het een kwestie van tijd voordat er een ontsteking optreedt en er een behandeling nodig is.
Ook wanneer u aan uw schouder bent geopereerd, kan het schouderkapsel krimpen.
Een frozen shoulder behandeling is moeilijk samen te stellen, doordat de aandoening niet een eenduidig aan te wijzen oorzaak kent. Wel is bekend dat suikerziektepatiënten een verhoogd risico op deze aandoening met zich mee dragen. Een andere boosdoener kan een schildklieraandoening zijn.
Er zijn echter ook niet-erfelijke factoren die de oorzaak van de aandoening kunnen zijn. Wanneer u door een ongeluk of door overbelasting het schouderkapsel scheurt, wordt het kapsel kleiner.
Een behandeling neemt flink wat tijd in beslag en bevat vooral veel fysiotherapie en eventueel pijnstillers. De aandoening gaat zonder een behandeling op een gegeven moment vanzelf weg, maar dat kan ook meer dan vier jaar duren.
Een injectie met corticosteroïden geïnjecteerd door de orthopeed lijkt in het de beginfase het proces te kunnen stoppen. Maar ook met PNE lijken de resultaten hoopvol te kunnen zijn.
Beeldvormende technieken zoals röntgen, echografie en magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) kunnen helpen bij het diagnosticeren.
Maar daarnaast zijn klinische tekenen en symptomen zoals eerder vermeld: pijn ’s nachts, schouderpijn die naar de biceps uitstraalt, progressieve verstijving van de schouder, met name beperking van uitwendige rotatie ook belangrijke kenmerken.
Röntgenfoto’s zullen u niet veel laten zien, behalve benige structuren die niet worden aangetast. Echografie is een instrument voor het kijken naar pezen, spieren en organen, er kan een kleine ontsteking van de slijmbeurs zijn of een kleine rotator cuff scheur.
Soms kunnen hiermee tekenen van een frozen schoulder gezien worden. Zo kan er een bepaald ligament zijn in de schouder die verdikt is, samen met de klachten die u heeft zal dit de uitkomst kunnen bevestigen.
Magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) kan ook verdikking van de capsule laten zien. Beeldvorming kan nuttig zijn om ernstigere ziektes uit te sluiten en u gerust te stellen dat er niets anders aan de hand is, maar het verandert de behandeling niet echt.
Een behandeling is overbodig wanneer de schouder belast blijft worden. Probeer dus niet te veel te doen. Wanneer een beweging pijn doet, moet u die beweging niet meer uitvoeren. Vermijd ook het te ver optillen van uw arm.
